Sandstorms and tornado's

Vanochtend liepen we naar de ontbijtzaal, heerlijk die warmte nog even op je huid, blauwe lucht, palmbomen, wat wil je nog meer. Wentelteefjes dus, hier zijn met name de dames gek op maar ook Fabian is hier wel voor in. Weer een heerlijk ontbijt in het Hyatt.

Om 9 uur vertrokken we naar het vliegveld, Michel zette ons af met de koffers, hij ging de auto terugbrengen. Check in ging snel, alleen moesten we nog een waszak van de ene naar de andere koffer doen ivm het (over) gewicht. Toen Michel terugkwam was de lucht ineens helemaal donker, het begon te regenen en te waaien. Bleek er een dust oftewel zandstorm te zijn, we hebben dit hier eerder meegemaakt , toen stonden de vliegtuigen een dag aan de grond, nu was het 2 uur delay, gelukkig hebben we genoeg overstaptijd in Denver dus we maakten ons geen zorgen.

We kregen als genoegdoening free wifi, wat overigens niet werkte en gratis tv. We hebben de Longest ride gekeken, een romantische film, op dat moment nog niet wetende dat het voor ons ook een hele lange zit/rit zou gaan worden. 

Boven Denver waren we al even aan het cirkelen toen de piloot aankondigde dat er een Tornado was bij Aurora, Denver. Eerst moesten we wachten op bericht van de toren, later werd gezegd dat het hele vliegveld werd geëvacueerd, bij ons boven in de lucht zag het er zonnig uit, je kan je niet voorstellen als het boven in de lucht zo rustig lijkt er beneden op de grond een tornado gaande is.

Funnel clouds vormen zich boven het vliegveld Denver

Opeens was er toch wat paniek, we moesten  hier zo snel mogelijk wegwezen kondigde de piloot aan(get the hell out of here).We moesten uitwijken naar Grand Junction, een bumpy ride, nu kon je toch wel voelen dat er iets gaande was. Anne en Fabian waren al aan het rekenen of we de volgende vlucht nog zouden halen maar als wij niet kunnen landen kunnen andere vliegtuigen ook niet landen of vertrekken. Inmiddels kreeg ik een bericht dat de connected flight verplaatst was naar half 8, daarna naar 9 uur, we hadden goede hoop. Na ruim een uur stil gestaan te hebben op het vliegveld Grand Junction, hoorden we dat Denver weer open was, we gingen dus weer op pad, 3 kwartier vliegen. Bij aankomst op Denver snel met het treintje naar de andere terminal voor onze connected flight. Aangekomen stond er geen vliegtuig, bleek dat ons vliegtuig naar Salt Lake city was uitgeweken en vanavond niet meer naar Denver zou vliegen, waarschijnlijk teveel vlieg uren voor de piloot, zij hadden natuurlijk al een lange vlucht vanaf Frankfurt achter de rug.

Toen was het chaos @ the Airport, we waren natuurlijk niet de enige gestrande vlucht, de ene medewerker zei dat we op de koffers moesten wachten, de ander weer van niet. Een lange rij bij Lufthansa, eenmaal aan de beurt, beetje voorgedrongen, kreeg ik een heel klein briefje met een nummer dat we konden bellen om een nieuwe vlucht te regelen, en een roze papiertje voor een hotel met de mededeling dat alle hotels vol zaten??

Vreemde zaak, ik dacht dat de maatschappij iets voor je moest regelen, al vloog je business class, er werd niets geregeld, je kon de kosten wel bij Lufthansa declareren volgens hen hen. Het was inmiddels al avond en ons ontbijt was het laatst wat we hadden gegeten, het enige wat nog open was op het vliegveld was de Burgerking dus eerst maar wat gegeten aldaar.

Op internet gekeken, het dichtstbijzijnde hotel  dat nog vrij was was op 200 km! Toch maar het nummer van Lufthansa, het roze papiertje, gebeld, deze had nog een hotel als optie. We werden met een aantal lotgenoten van dezelfde vlucht naar de taxi's gedirigeerd. Onze taxi chauffeur kwam uit Ethiopië, we hebben wel gelachen, type Eddy Murphy, hij had de navigatie op zijn mobiel in zijn hand, en praatte ook nog met handen en voeten dus soms geen handen aan het stuur, hij had een auto die alles automatisch deed volgens hem, het was idd een hele luxe wagen maar je zal toch zelf moeten sturen lijkt me, haha!

Dan het hotel onze "lotgenoten" met een "normale" chauffeur waren er al, een vrouw woonde in Scottsdale tegenover het Hyatt, zij moest van Frankfurt door naar Iran, jullie kwamen toch uit het Hyatt, ja dat klopt, nou dit is even iets anders, Travelodge staat niet heel hoog aangeschreven maar soms valt het wel mee.... Volgens haar was deze Awfull. Bij de receptie kwamen we een dame tegen met korte rode hotpants, ik twijfelde nog of het een vrouw of omgebouwde man was maar volgens de Iraanse vrou kon een man niet zulke rondingen hebben, ze zag er zo'n beetje uit als deze mevrouw maar dan met heel korte rode hotpants en rode hoge hakken.

We liepen gezamenlijk met de medereizigers naar de kamers, zij zaten op de begane grond, bij een was de deur ingetrapt. De vrouw die naar Iran moest zei tegen ons "I hope we won't get killed"

Er stonden veel vrachtwagens, ik denk een soort truckers hotel. Wij moesten naar de 2e verdieping, op de kamer van Fabian en Anne stond het licht aan, we zijn eerst met zijn allen naar binnen gegaan, er was niemand binnen, geen lijk in de badkamer ;). Onze kamer was ernaast, gelukkig dicht bij elkaar.. Ik ben eerst via Skype gaan bellen naar Lufthansa, het was inmiddels 12 uur in de nacht, eerder kwam ik er niet door, iedereen was natuurlijk aan het bellen. De eerstvolgende vlucht zou donderdag zijn, een dagje extra Denver had  ik niet erg gevonden(in een ander hotel)maar Fabian en Anne zouden vrijdag naar Ibiza vliegen dat zouden ze dan niet halen. Na lang zoeken kon ze ons toch een andere vlucht aanbieden, via Washington met een overstap van 30 minuten naar Frankfurt en dan verder naar Luxemburg. We zien morgen wel of we het allemaal halen, De koffers staan nog op het vliegveld, die kwamen pas na ruim 2 uur op de band, ze zouden ze voor ons opslaan zodat we er niet op hoefden te wachten en mee hoefden te slepen. Kijken of we vannacht nog durven te slapen!